Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2007
Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007
Τα παιδιά του ....... Πειραιά !!
Είχα την τύχη να γεννηθώ, να ζω και να εργάζομαι όλα αυτά τα χρόνια στον Πειραιά.
Μια όμορφη πόλη, ίσως γιατί τα δικά μου μάτια θέλουν να την βλέπουν έτσι. Είναι πόλη χρωμάτων και αρωμάτων, αισθήσεων και ψευδαισθήσεων, ονείρου και πραγματικότητας. Είναι η θάλασσα που κάνει τον Πειραιά μια πόλη ελεύθερη, αχαλίνωτη, που ζει στους δικούς της ρυθμούς. Εδώ οι παλμοί των ανθρώπων ακούγονται και οι σκέψεις διαβάζονται. Όσοι έχουν απομείνει στον Πειραιά κοιτάζονται στα μάτια, τα βλέμματα δεν κρύβονται πίσω από σκιές, γιατί είναι βλέμματα καθαρά, πού έχουν βουτήξει στην μαγεία του απέραντου γαλάζιου.
Είναι η θάλασσα που κάνει τη διαφορά και δίνει αυτή την αίσθηση της φυγής ή καλύτερα του <<ταξιδιού>>. Το λιμάνι αποκτά μια άλλη εικόνα από εκείνη που συνηθίζεται να έχει στα τηλεοπτικά κανάλια. Το λιμάνι τη νύκτα μιλά για ανθρώπους που έζησαν εδώ και έφυγαν απογοητευμένοι, για άλλους, που ήρθαν απογοητευμένοι και έμειναν για να ονειρευτούν.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο Πειραιάς μπορεί να τους κάνει ταξιδιώτες και εξερευνητές προσδοκιών. Κάθε γωνία αυτής της πόλης κουβαλά πολλές ιστορίες, που καρτερούν να τις συναντήσεις, θέλουν οι αλήθειες τους να ειπωθούν.
Κυρίως νωρίς το πρωί, μπορείς ακόμη να βλέπεις τους γλάρους να πετούν στη Μαρίνα Ζέας, τους ψαράδες στα καΐκια τους να απλώνουν τα δίχτυα και τη θάλασσα να φωτίζεται όχι μόνο από τον ήλιο, αλλά και από τα μάτια εκείνων που τόσο την αγάπησαν.
Και το βράδυ, αργά το βράδυ, αυτή η πόλη γίνεται ακόμη πιο ελκυστική. Μακριά από τα μπαράκια της Καστέλας και τα <<κάστρα>> της διασκέδασης, που προσπαθούν να σε κάνουν να ξεχάσεις και να ξεχαστείς, υπάρχει ένας <<άλλος>> Πειραιάς, που δηλώνει την παρουσία του καθώς τα κατάρτια των ιστιοφόρων <<χτυπιούνται>> και τα κύματα αγκαλιάζουν τα ιερά βράχια της Πειραϊκής.
Μια πόλη όπου είναι σαν τους ανθρώπους, έχει και εκείνη την πλευρά της. Η αλήθεια είναι ότι ο Πειραιάς δεν χωράει σε λέξεις, γιατί, όπως σε κάθε λιμάνι, έχει θέση μόνο στις καρδιές εκείνων που μπορούν να μιλούν με τα …... μάτια και να ακούν με την …… ψυχή.
Μια όμορφη πόλη, ίσως γιατί τα δικά μου μάτια θέλουν να την βλέπουν έτσι. Είναι πόλη χρωμάτων και αρωμάτων, αισθήσεων και ψευδαισθήσεων, ονείρου και πραγματικότητας. Είναι η θάλασσα που κάνει τον Πειραιά μια πόλη ελεύθερη, αχαλίνωτη, που ζει στους δικούς της ρυθμούς. Εδώ οι παλμοί των ανθρώπων ακούγονται και οι σκέψεις διαβάζονται. Όσοι έχουν απομείνει στον Πειραιά κοιτάζονται στα μάτια, τα βλέμματα δεν κρύβονται πίσω από σκιές, γιατί είναι βλέμματα καθαρά, πού έχουν βουτήξει στην μαγεία του απέραντου γαλάζιου.
Είναι η θάλασσα που κάνει τη διαφορά και δίνει αυτή την αίσθηση της φυγής ή καλύτερα του <<ταξιδιού>>. Το λιμάνι αποκτά μια άλλη εικόνα από εκείνη που συνηθίζεται να έχει στα τηλεοπτικά κανάλια. Το λιμάνι τη νύκτα μιλά για ανθρώπους που έζησαν εδώ και έφυγαν απογοητευμένοι, για άλλους, που ήρθαν απογοητευμένοι και έμειναν για να ονειρευτούν.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο Πειραιάς μπορεί να τους κάνει ταξιδιώτες και εξερευνητές προσδοκιών. Κάθε γωνία αυτής της πόλης κουβαλά πολλές ιστορίες, που καρτερούν να τις συναντήσεις, θέλουν οι αλήθειες τους να ειπωθούν.
Κυρίως νωρίς το πρωί, μπορείς ακόμη να βλέπεις τους γλάρους να πετούν στη Μαρίνα Ζέας, τους ψαράδες στα καΐκια τους να απλώνουν τα δίχτυα και τη θάλασσα να φωτίζεται όχι μόνο από τον ήλιο, αλλά και από τα μάτια εκείνων που τόσο την αγάπησαν.
Και το βράδυ, αργά το βράδυ, αυτή η πόλη γίνεται ακόμη πιο ελκυστική. Μακριά από τα μπαράκια της Καστέλας και τα <<κάστρα>> της διασκέδασης, που προσπαθούν να σε κάνουν να ξεχάσεις και να ξεχαστείς, υπάρχει ένας <<άλλος>> Πειραιάς, που δηλώνει την παρουσία του καθώς τα κατάρτια των ιστιοφόρων <<χτυπιούνται>> και τα κύματα αγκαλιάζουν τα ιερά βράχια της Πειραϊκής.
Μια πόλη όπου είναι σαν τους ανθρώπους, έχει και εκείνη την πλευρά της. Η αλήθεια είναι ότι ο Πειραιάς δεν χωράει σε λέξεις, γιατί, όπως σε κάθε λιμάνι, έχει θέση μόνο στις καρδιές εκείνων που μπορούν να μιλούν με τα …... μάτια και να ακούν με την …… ψυχή.
Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2007
ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ - ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ
Όχι, δεν μπορεί να συμφωνήσει κανείς στην λογική ότι "Κάθε τι το ιδιωτικό αποθεώνεται, κάθε τι το κρατικό λοιδορείται, απαξιώνεται και πωλείται".
Οι πολιτικοί που έχουν σημαία τους την πολιτική αυτή μεγάλωσαν , αυτοί , οι οικογένειες τους και οι επιχειρήσεις των σε περιβάλλον που καλύπτονταν από το κράτος όπου πολλές φορές οι υπερβολές κυριαρχούσαν. Δυστυχώς οι υπερβολές στον τόπο αυτό ανοίγουν το δρόμο για τα χειρότερα. Χωρίς κράτος και με την λογική όλα στην ιδιωτική πρωτοβουλία μεγάλες ομάδες της κοινωνίας μας θυσιάζονται και αυτές στην λογική του κέρδους και ζουν εργασιακό μεσαίωνα και με μισθούς 500 και 600 ευρώ. Τι λογική όλα στο βωμό του κέρδους και του πουλήματος κάθε κρατικού θα την πληρώσει η κοινωνία μας , το δράμα είναι ότι κάποιοι και σίγουρα θα είναι πολλοί , θα βγουν κατεστραμμένοι από την πολιτική αυτή και θα έρθουν κάποιοι σωτήρες που σήμερα δεν μιλούν και θα προσπαθήσουν να ξαναφτιάξουν κράτος . Θα είναι αργά τότε και το κόστος πάλι οι ίδιοι και οι ίδιοι θα το πληρώσουν δυστυχώς. Η ιστορία όταν επαναλαμβάνετε είναι τραγωδία και στον τόπο που γεννήθηκε η τραγωδία έχουμε πολλές επαναλήψεις.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Ενας ελεύθερος χώρος προτάσεων, απόψεων, σχολίων και ερωτήσεων - απαντήσεων τών εργαζομένων στο Λιμάνι.
Υποκριτική και το Θέατρο των …………
Το να υποκρίνεται κάποιος, εκτός από ικανότητα και ταλέντο, απαιτείται να είναι ενημερωμένος να διαθέτει γνώση και πάνω από όλα υπευθυνότητα, σεβασμό και μέτρο.
Μέτρο στις επαγγελματικές του δραστηριότητες, μέτρο στην κοινωνική του ζωή και συμπεριφορά, μέτρο και πολιτισμό στην επικοινωνία και δραστηριότητά του με τους θεσμούς και τις κοινωνικές ομάδες. Αλλιώς εγκυμονεί ο κίνδυνος ευτελισμού και απόρριψης.
Και ο ευτελισμός και η απόρριψη εάν περιορίζονται αποκλείστηκα και μόνον στο πρόσωπό του άμεσα ενδιαφερόμενου , είναι αποκλειστικά ιδιωτική υπόθεση.
Όταν όμως στοχεύουν άλλους, αναδεικνύει την αθλιότητα της φιλοδοξίας. Αναδεικνύει μία αρρωστημένη και επικίνδυνη φιλοδοξία, την χωρίς ήθος και αξίες.
Τη φιλοδοξία που με τη μορφή οδοστρωτήρα ισοπεδώνει τα πάντα, που μπροστά στην αναρρίχηση για την πρωτοκαθεδρία, στην εξασφάλιση του θρόνου της δυσοσμίας, συνθλίβει πρόσωπα και καταστάσεις.
Και εγώ, όλους αυτούς, τους γνωρίζω πολύ καλά. Γνωρίζω ότι αγωνιούν και συχνά σκαρφίζονται ένα νέο πεδίο αξιών.
Αξίες εντελώς ευτελείς και προσανατολισμένες να οικοδομούν και να καθιερώνουν ένα περιβάλλον εγωκεντρικό. «Αυτοί πάνω από όλα και όλους με οποιονδήποτε τίμημα».
Όλοι αυτοί οι κύριοι πρέπει να γνωρίζουν ότι όλα τα πράγματα δεν πουλιόνται ούτε αγοράζονται. Γι’ αυτό θα με βρίσκουν πάντα απέναντί τους, όση προσπάθεια και αν καταβάλλουν να διαστρεβλώνουν πράγματα και τις καταστάσεις. Οι αρχές και οι αξίες είναι αδιαπραγμάτευτες . Μπορώ και αποδεικνύω την ανιδιοτέλεια μου.
Όλοι αυτοί οι κύριοι κραυγάζουν γιατί εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία αυτών που τους ανέχονται. Αυτών που τους καλύπτουν γιατί εξυπηρετούνται από τον τρόπο που λειτουργούσαν και λειτουργούν.
Δεν θεωρώ αναγκαίο να λογοδοτήσω στους άθλιους, ανέντιμους, αναληθείς και εγκάθετους. Εκείνο που θεωρώ αναγκαίο και έντιμο είναι να κάνω συνέχεια γνωστές δίνοντας στη δημοσιότητα, τις αρχές και τις άξιες μου.
Οι ανέντιμοι και χωρίς ηθικούς φραγμούς το μόνο που έχουν να επιδείξουν είναι άθλια έργα.
Πάντα κτυπάνε τα ψηλά δένδρα και αυτά που έχουν καρπούς. Πράττουν κατά αυτόν τον τρόπο , μιας που σαν θάμνοι της πολιτικής ηθικής και της κοινωνικής αξιοπρέπειας που είναι, ζηλεύουν την ευπρεπή πορεία που ακολουθούν οι άλλοι.
Η συνέχεια ……. Σε λίγες ημέρες !!! Υπομονή.
Μέτρο στις επαγγελματικές του δραστηριότητες, μέτρο στην κοινωνική του ζωή και συμπεριφορά, μέτρο και πολιτισμό στην επικοινωνία και δραστηριότητά του με τους θεσμούς και τις κοινωνικές ομάδες. Αλλιώς εγκυμονεί ο κίνδυνος ευτελισμού και απόρριψης.
Και ο ευτελισμός και η απόρριψη εάν περιορίζονται αποκλείστηκα και μόνον στο πρόσωπό του άμεσα ενδιαφερόμενου , είναι αποκλειστικά ιδιωτική υπόθεση.
Όταν όμως στοχεύουν άλλους, αναδεικνύει την αθλιότητα της φιλοδοξίας. Αναδεικνύει μία αρρωστημένη και επικίνδυνη φιλοδοξία, την χωρίς ήθος και αξίες.
Τη φιλοδοξία που με τη μορφή οδοστρωτήρα ισοπεδώνει τα πάντα, που μπροστά στην αναρρίχηση για την πρωτοκαθεδρία, στην εξασφάλιση του θρόνου της δυσοσμίας, συνθλίβει πρόσωπα και καταστάσεις.
Και εγώ, όλους αυτούς, τους γνωρίζω πολύ καλά. Γνωρίζω ότι αγωνιούν και συχνά σκαρφίζονται ένα νέο πεδίο αξιών.
Αξίες εντελώς ευτελείς και προσανατολισμένες να οικοδομούν και να καθιερώνουν ένα περιβάλλον εγωκεντρικό. «Αυτοί πάνω από όλα και όλους με οποιονδήποτε τίμημα».
Όλοι αυτοί οι κύριοι πρέπει να γνωρίζουν ότι όλα τα πράγματα δεν πουλιόνται ούτε αγοράζονται. Γι’ αυτό θα με βρίσκουν πάντα απέναντί τους, όση προσπάθεια και αν καταβάλλουν να διαστρεβλώνουν πράγματα και τις καταστάσεις. Οι αρχές και οι αξίες είναι αδιαπραγμάτευτες . Μπορώ και αποδεικνύω την ανιδιοτέλεια μου.
Όλοι αυτοί οι κύριοι κραυγάζουν γιατί εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία αυτών που τους ανέχονται. Αυτών που τους καλύπτουν γιατί εξυπηρετούνται από τον τρόπο που λειτουργούσαν και λειτουργούν.
Δεν θεωρώ αναγκαίο να λογοδοτήσω στους άθλιους, ανέντιμους, αναληθείς και εγκάθετους. Εκείνο που θεωρώ αναγκαίο και έντιμο είναι να κάνω συνέχεια γνωστές δίνοντας στη δημοσιότητα, τις αρχές και τις άξιες μου.
Οι ανέντιμοι και χωρίς ηθικούς φραγμούς το μόνο που έχουν να επιδείξουν είναι άθλια έργα.
Πάντα κτυπάνε τα ψηλά δένδρα και αυτά που έχουν καρπούς. Πράττουν κατά αυτόν τον τρόπο , μιας που σαν θάμνοι της πολιτικής ηθικής και της κοινωνικής αξιοπρέπειας που είναι, ζηλεύουν την ευπρεπή πορεία που ακολουθούν οι άλλοι.
Η συνέχεια ……. Σε λίγες ημέρες !!! Υπομονή.
Το λιμάνι της ζωής μου
Όμηρος Αβραμίδης, Κάτια Κισσονέργη, Ελένη Στασινού, Αλέξης Σταμάτης, Γιώργος Γιαννούσης, Γιοβάννα, Χρήστος Σιάφκος, Θανάσης Χειμωνάς, Φωτεινή Τσαλίκογλου, Ζοέλ Λοπινό.
Δέκα συγγραφείς γράφουν για το Λιμάνι της Ζωής τους. Άλλοι εντός θέματος, άλλοι εκτός, όλοι όμως με ένα στόχο: την απόλυτη συνέπεια στο συγγραφικό τους ύφος που τους κάνει να ξεχωρίζουν. Ένα βιβλίο που θα συγκινήσει, θα προκαλέσει, θα εξοργίσει, ένα βιβλίο που θα ταξιδέψει τον αναγνώστη σε λιμάνια αλλόκοτα, πραγματικά ή φανταστικά, σε λιμάνια ζωής…
Περισσότερα για το βιβλίο...
http://www.empiria.gr/shop/shopdisplayproducts.asp?search=yes
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)