« Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΝΙΚΗΤΗΣ - Για την πόλη που θέλουμε. Για την πόλη που μας αξίζει !! Όλοι μαζί συνεχίζουμε δυναμικά !! »

Κυριακή 18 Μαΐου 2008

Το χρονικό της επιχειρούμενης ........ παραχώρησης

Η ιστορία της παραχώρησης του ΣΕΜΠΟ σε ιδιώτες είχε απασχολήσει τον ΟΛΠ και την Κυβέρνηση πολύ πιο πριν από όσο κάποιοι μπορούν να φανταστούν !!
Την άνοιξη του 1998, δηλαδή 10 χρόνια πριν, και όταν ο ΟΛΠ και ο ΟΛΘ ήταν ακόμη ΝΠΔΔ, ο τότε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου, στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που ανέλαβε η Ελλάδα εν όψει της εισόδου της στην ΟΝΕ, ανήγγειλε μια λίστα από 35 ΔΕΚΟ οι οποίες θα έπρεπε να «ιδιωτικοποιηθούν», χωρίς να ήταν σαφές τι ακριβώς σήμαινε αυτή η λέξη. Ανάμεσα σ’ αυτές ήταν τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
Το επόμενο έτος (1999) ο ΟΛΠ και ο ΟΛΘ μετατράπηκαν σε Ανώνυμες Εταιρίες με το Νόμο 2688.
Όμως, η μεγάλη συζήτηση ήταν για το επόμενο βήμα, δηλαδή να αποφασιστεί ποιο μοντέλο ιδιωτικοποίησης θα έπρεπε να υιοθετηθεί. Όπως όλοι ξέρουμε, και για τα 2 λιμάνια επελέγη η λεγόμενη «μετοχοποίηση», δηλαδή η εισαγωγή τους στο ΧΑΑ (του ΟΛΘ το 2001 και του ΟΛΠ το 2003). Υπόψη ότι τα όποια κεφάλαια μαζεύτηκαν με τον τρόπο αυτό (για τον ΟΛΠ κάπου 54 εκ ευρω και για τον ΟΛΘ κάπου 15 εκ. ευρω) δεν τα εισέπραξαν τα λιμάνια για επενδύσεις, αλλά το Ελληνικό Δημόσιο.
Προτού φτάσουμε στο ΧΑΑ εξετάστηκαν και άλλα μοντέλα ιδιωτικοποίησης. Το πρώτο από αυτά ήταν το 1999, όταν κάποιοι σύμβουλοι του ΥΠΕΘΟ πρότειναν για τον ΟΛΠ την παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ σε ιδιώτες ως πιθανή λύση, ακολουθώντας το μοντέλο landlord port που ήταν ευρέως διαδεδομένο σε πολλά λιμάνια της Ευρώπης και αλλού, δηλαδή ακριβώς τη λύση που προωθείται σήμερα.
Η λύση αυτή όμως απορρίφθηκε λόγω της πλήρους έλλειψης τεκμηρίωσης για το πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει σωστά.
Το θέμα με την παραχώρηση δεν σταμάτησε εκεί.
Στις αρχές του 2001 στη συζήτηση για το πρώτο Επιχειρησιακό Σχέδιο της ΟΛΠ ΑΕ, το ΔΣ ΟΛΠ αποφάσισε ότι «το έργο θα δημοπρατηθεί μετά από οικονομοτεχνική μελέτη και αφού προηγηθεί συζήτηση στο Δ.Σ. σχετικά με την προσφορότερη μέθοδο», αφήνοντας έτσι την πόρτα θα έλεγα μισάνοιχτη για ιδιωτικές επενδύσεις στο μέλλον.
Το βασικό ερώτημα ήταν, με εκτιμώμενο συνολικό κόστος 91 εκ. ευρώ επί ετησίου κύκλου εργασιών ΟΛΠ 120 εκ. ευρώ, πως θα γινόταν η χρηματοδότηση της επένδυσης;
Από το 1998 κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Η Σύμβαση Παραχώρησης μεταξύ ΟΛΠ ΑΕ και Ελληνικού Δημοσίου που υπεγράφη 13 Φεβρουάριου του 2002 ανέφερε μερικά πράγματα για τον Προβλήτα ΙΙΙ, αφήνοντας και εκεί μερικές πόρτες μισάνοιχτες.
Αλλά με βασική προτεραιότητα την είσοδο του ΟΛΠ στο Χρηματιστήριο, δεν προχώρησε τίποτε τότε το ουσιαστικό προς την κατεύθυνση αυτή ..............................................